Mokyklos istorija

​

                 Archyviniai duomenys rodo, kad mokykla Riešėje buvo įkurta 1864m. Mokykla prieš karą buvo įsikūrusi tame pačiame pastate kur ir seniūnija.

                 1939m. buvo pastatytas naujas pastatas su erdviomis klasėmis ir dideliais langais. Dėja, vaikai neilgai džiaugėsi nauja mokykla. Prasidėjus karui, vokiečiai ją pavertė grūdų sandėliu. 1944m. traukdamiesi pastatą sudegino. Kai Vilniaus kraštas buvo užimtas Raudonosios armijos, mokykla buvo įkurta Sluščiznos palivarke, vėliau pavadintame Kalino kaimu. Buvo mokoma rusiškai.

                 Nuo 1952m., kai Taraškevičių šeima buvo išvežta į Sibirą, mokyklą perkėlė į jų namą.

Vietiniai gyventojai siekė, kad vaikai būtų mokomi gimtąja kalba. Buvo įkurtos lietuviškos ir lenkiškos klasės ir mokykla tapo trikalbe.

                 Nuo 1960 iki 1984 metų mokyklai vadovavo Praskovja Ustinova (Kurakina). Direktorė siekė, kad būtų pastatyta nauja mokykla, tačiau buvo įkūrtas tik priestatas. 1965m. gruodžio 11d. įvyko mokyklos atidarymas. Ir nors nebuvo aktų, sporto salių, valgyklos, visų džiaugsmas buvo beribis. Tik pradinės klasės glaudėsi sename mediniame pastate.

                 Nuo 1992m. mokyklos direktore paskirta Danutė Ralovec. Jos ir tėvų pastangomis pasiekta, kad 1998m. mokyklai buvo atiduotas darželio pastatas, kuriame dabar mokosi ikimokyklinės, priešmokyklinės grupių vaikai ir  pradinių klasių mokiniai.

                2003m. prie mokyklos pastatytas priestatas. Nuo 2010 m. mokyklos direktore paskirta Lilija Sadaiska. Nuo  2021 m. mokyklos direktore paskirta Česlava Balaišienė. 

​

 

                                                                                             

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                              Historia szkoły

 

           Archiwalne dane świadczą o tym, że szkoła w Rzeszy została założona w 1864 roku. Informacja o nauczycielach, uczniach oraz budynkach szkolnych  znajduje się w dokumentach archiwalnych już w 1923 roku, zachował się również akt inspektora ministerstwa edukacji z roku 1940. 

           W 1944 roku Niemcy spalili szkołę i miasteczko. W latach 1944-1950  szkoła znajdowała się w ocalałym folwarku Słuszczyzna, nauka się  odbywała się w języku rosyjskim.

            Od roku 1952, kiedy rodzinę Taraszkiewiczów wywieziono na Syberię, szkołę przeniesiono do ich domu. Rodzice dążyli do nauczania w języku ojczystym, powstały klasy z polskim językiem nauczania, w późniejszych latach powstały klasy rosyjskie (ludzie wracali z calizn) oraz litewskie ( założono Stadninę Państwową, przyjechali mieszkańcy narodowości litewskiej z głębin Litwy). Szkoła była polsko- rosyjsko- litewska.         

            11 grudnia 1965 roku zbudowano nową szkołę, ale nie było w niej auli, sali sportowej, stołówki, sanitariatów, biblioteki, majsterni, szatni- tylko klasy i korytarze. Klasy początkowe  i majsternia nadal mieściły się w starym, drewnianym domu. W 1991 r. odeszły klasy litewskie do gmachu byłego przedszkola.

            W roku 1998 szkoła otrzymała gmach byłego przedszkola, samorząd rejonu wileńskiego wyremontował te pomieszczenia. Obecnie mieszczą się tu grupy nauczania wczesnoszkolnego i przedszkolnego, klasy początkowe oraz stołówka ( na  20-25 miejsc).

            W 2003-2004 roku szkolnym  zbudowano dobudówkę (sanitariaty, szatnia, prysznice, pokoje dla personelu technicznego).