„Od ziarenka do bochenka” - wycieczka do młyna w Lubawie

​

                Pieczenie chleba w dawnych czasach było ciężką pracą i trudnym zadaniem. Chleb otaczany był szczególnym szacunkiem i czcią. Ludzie wierzyli, że chleb jest darem Bożym i daje zdrowie, dostatek, szczęście i spokojne życie. Ludzie szanowali chleb. Bochen chleba miał swoje specjalne miejsce w każdym domu, przykryty serwetą leżał na stole. Podczas posiłku, kiedy zaczynano kroić chleb kreślono na nim znak krzyża. Gdy chleb upadł na ziemię ludzie prędko go podnosili i całowali mówiąc „Boże daruj nam”. Nie wolno było dotykać chleba nie umytą ręką, a także nie należało jeść chleba w czapce na głowie. Szanowano również okruchy chleba, które zbierano i wrzucano do pieca lub zjadano.

              Dziś bardzo często obserwujemy zanik szacunku do chleba i pracy ludzkiej. Widzimy jak chleb czy bułki są wyrzucane. Obserwując to negatywne zjawisko postanowiliśmy przypomnieć ile trudu i znoju potrzeba by powstał chleb – podstawa naszego codziennego pożywienia.  Więc, by dokładnie poznać dawne technologie, które pełniły istotną rolę w życiu ówczesnego człowieka i jego rozwoju, w dniu  27 września uczniowie klasy 1-4  pod kierownictwem wychowawczyń odwiedzili stary kamienny Młyn w Lubawie.

Gdy dotarliśmy na miejsce, naszym oczom ukazał się piekny  młyn wodny na rzece Zalesia. Zaraz po przywitaniu się z panią przewodnik udaliśmy się do wnętrza młyna, poznaliśmy krótką jego historię. Dowiedzieliśmy się, że młynarzowi do zarządzania młynem przydatna była wiedza z różnych dziedzin, takich jak wiedza o przyrodzie, podstawy budowy systemów wodnych, mechaniki, a nawet prowadzenia księgowości.

Później pani przewodnik zaproponowała wybrać „doświadczonego” młynarza wśród uczniów.  Młody młynarz otrzymał fartuch i worek ziarna. Idąc kolejno od urządzenia do urządzenia, wykonywał niektóre prace młynarskie np. ważył zboże, podnosił worek ze zbożem itd. Wszyscy z wielkim zaciekawieniem obejrzeliśmy cały proces.

            Dużo radości przyniosło dzieciom, gdy pani przewodnik poczęstowała zebranych świeżym chlebem, który zajadaliśmy z wielkim apetytem.

Wycieczka nie tylko pozwoliła poznać młyn i jego urządzenia, ale przybliżyła obraz życia dawnej wsi. Dowiedzieliśmy się, jakie prace musieli wykonywać nasi pradziadkowie, by zjeść kromkę pachnącego chleba. Teraz na pewno będziemy szanować każdą okruszynkę  chleba na naszym stole.

           Podróż zawdzięczamy Ministerstwu Kultury i Oświaty Litwy, gdyż skorzystaliśmy z  usług paszportu kulturowego. Proponujemy skorzystania z tak wspaniałej wycieczki edukacyjnej innym uczniom i życzymy miłych wrażeń.

 

Bożena Gieglis